HTTP RESPONSE

هنگامی که درخواستی از سمت کلاینت ایجاد و از طریق URL ارسال می‌شود، سرور پاسخ را به همراه کد ارسال می‌کند. هرکدام از کدها، نوع پاسخ سرور را میرسانند:

پیامهای اطلاعاتی (1xx)

  • 100 (ادامه): بخش اول درخواست دریافت و منتظر ادامه آن میباشد.
  • 101 (تعویض پروتکل‌ها): درخواست مرورگر از سرور جهت تعویض پروتکل نقل و انتقال داده.
  • 102 (در حال پردازش): درخواست مرورگر از سرور ممکن است پردازش‌های متفاوتی داشته باشد، یعنی عملیات دریافت و درحال پردازش است.

درخواست موفق  (2xx)

  • 200 (موفق): آدرس درخواستی با عملیا مورد نظر از سوی سرور با موفقیت انجام شده است.
  • 201 (ساخته شده): دریافت موفقیت آمیز و ساخته شدن یک منبع جدید در سرور.
  • 202 (موافقت شده): با درخواست موافقت شده اما به صورت کامل انجام نشده.
  • 203 (اطلاعات غیرمعتبر): سرور درخواست را پاسخ داده است اما از یک منبع غیرمعتبر می‌باشد.
  • 204 (پاسخ بدون محتوا): دریافت و پردازش صحیح درخواست، اما پاسخ سرور شامل محتوای خاصی نیست و می تواند به فرض تنها اطلاعات مربوط به، به روز رسانی منبع درخواستی باشد.
  • 205 (بازنشانی محتوا): شباهت زیادی به کد 204 دارد، یعنی در اینجا نیز هیچ محتوایی از طرف سرور ارسال نمی شود، اما در سمت کاربر، اطلاعات فعلی بازنشانی یا Reset می گردند که منجر به ایجاد محتوای خالی می شود.
  • 206 (محتوای جزئی): برای حالت هایی به فرض نظیر ادامه دانلود استفاده می کنیم، با ارسال این کد توسط سرور، به قسمت خاصی از درخواست واسط کاربری به صورت جزئی پاسخ داده می شود.

انتقال (3xx)

  • 300 (انتخاب چندگانه): سرور به درخواست چند منبع مختلف را پیشنهاد می‌کند.
  • 301 (انتقال همیشگی): انتقال همیشگی یک آدرس به آدرس دیگر است طوری که با تغییرات در آدرسی خزندگان و کاربران را به لینک اصلی هدایت کند.
  • 302 (پیدا شد): منبع درخواست را یافته اما مرورگر موقتا به آدرس دیگری انتقال داده می‌شود.
  • 303 (دیدن منبع دیگر): آدرس فعلی و آدرسی که کاربر به آن انتقال داده میشود باید از متد Get درخواست شوند.
  • 304 (بدون تغییر): مرورگر همراه درخواست ، تقاضای اطلاعات مربوط به آخرین تغییرات فایل یا منبع را نیز از سرور می خواهد.
  • 305 (استفاده از پروکسی): سرور برای دسترسی به منبع درخواستی باید از یک پروکسی استفاده کند، پروکسی در واقع سرور میانجی بین واسط کاربری و سرور اصلی است.
  • 306 (تعویض پروکسی): مشابه کد 305 است و مربوط به درخواست تغییر پروکسی، این کد در حال حاضر کاربردی ندارد.
  • 307 (انتقال موقت): مواقعی است که منبع لینک اصلی، موقتا در آدرسی دیگر قابل دسترسی است، این حالت با ریدایرکت 302 و 303 فرق دارد، در اینجا انتقال نیاز به تایید کاربر داشته و به صورت خودکار انجام نمی شود.

خطاهای سمت کابر (4xx)

  • 400 (درخواست بد): مفهوم تقاضای کاربر برای سرور روشن نیست و درخواست قابل پردازش نمی باشد
  • 401 (دسترسی نامعتبر): درخواست کاربر نیاز به تایید مجوزهای دسترسی (به طور معمول نام کاربری و کلمه عبور) دارد.
  • 402 (نیاز به پرداخت): البته استفاده چندانی نمیشود.
  • 403 (دسترسی غیرمجاز): کاربر درخواست منبعی را از سرور دارد که دسترسی به آن برای همه کاربران محدود شده است.
  • 404 (منبع درخواستی پیدا نشد): کاربر تقاضای منبعی را از سرور دارد که در حال حاضر موجود نبوده یا حذف شده است و یا ممکن است نام آن تغییر کرده باشد.
  • 405 (متد غیر مجاز): متد استفاده شده توسط کاربر برای درخواست یک منبع از سرور مجاز نمی باشد، به فرض استفاده از متد GET در حالتی که منبع درخواستی نیاز به ارسال منابعی از طریق متد POST دارد.
  • 406 (غیرقابل قبول): به دلیل وجود کاراکترهای غیر استاندارد در درخواست ارسالی رخ می‌دهد، برخی از سرورها به دلایل امنیتی نیز ممکن است این کد را در پاسخ ارسال کنند.
  • 407 (نیاز به مجوز پروکسی): شبیه کد 401 است، با این تفاوت که در اینجا ابتدا کاربر  باید از طریق یک پروکسی اعتبار خود را اثبات کند.
  • 408 (پایان حداکثر زمان درخواست): سرور در انتظار درخواست واسط کاربری است، اما هیچ پاسخی در زمان استاندارد دریافت نمی شود.
  • 409 (تعارض): وقتی دو کاربر به صورت همزمان در حال ویرایش یک فایل هستند و هر دو آن را ذخیره می کنند، ممکن است این خطا رخ دهد.
  • 410 (محذوف): حذف همیشگی منبع درخواستی از سرور است، بر خلاف خطای 404، به کاربری یا موتورهای جستجو می گوید که نباید مجددا آن منبع را درخواست کنند، چرا که برای همیشه حذف شده است.
  • 411 (عدم ارسال طول درخواست): سرور از پاسخ به درخواست واسط کاربری خودداری می کند، چرا که در درخواست ارسالی اندازه یا طول محتوا وجود ندارد.
  • 412 (پیش شرط رد شده): درخواست واسط کاربری، مواردی ارسال شده است که منبع سرور از آن طریق قابل دسترس نیست و نتیجه بررسی اولیه سرور false شده است.
  • 413 (درخواست خیلی طولانی): طول رشته درخواست ارسالی، بیش از حد توان و انتظار سرور است، لذا ارتباط توسط سرور قطع خواهد شد.
  • 414 (آدرس وب خیلی طولانی): بیش از حد طولانی بودن آدرس وب (URI) درخواستی است و سرور قادر به پردازش آن نیست.
  • 415 (فرمت پشتیبانی نشده): ارسال فرمتی به همراه درخواست ارسالی (به فرض آپلود یک فایل یا تصویر) است که از نظر سرور قابل پذیرش نیست و سرور فرمت دیگری را پشتیبانی می کند.
  • 416 (حد درخواستی غیر اقناع کننده): ارسال درخواست قسمتی از یک منبع (به فرض بخشی از یک فایل) از سرور است، در حالی که آن قسمت وجود ندارد. 
  • 417 (انتظارات رد شده): سربرگ های HTTP ارسالی واسط کاربری با انتظارات و موارد مورد نیاز سرور همخوانی ندارد یا سربرگی ارسال نشده است.

خطای داخلی سرور (5xx)

  • 500 (خطای داخلی سرور):  معمولا به دلیل نقص تنظیمات یا انجام به روزرسانی نرم افزاری یا سخت افزاری رخ می دهد.
  • 501 (تکمیل نشده): سرور قادر به پردازش درخواست واسط کاربری  نیست.
  • 502 (خطای دروازه): عدم دریافت پاسخ از سرورهای بالادست (upstream) است و سرور فعلی به عنوان یک دروازه میانجی (gateway) عمل می کند.
  • 503 (سرویس خارج از دسترس): قابل دسترس بودن سرور به دلیل ترافیک زیاد.
  • 504 (پایان حداکثر زمان دروازه):  سرور به عنوان یک دروازه میانجی (Gateway) قادر به دریافت پاسخ از سرورهای بالا دست (upstream) در حداکثر زمان مجاز نیست.
  • 505 (نسخه HTTP پشتیبانی نمی شود): معمولا سرور دلیل پشتیبانی نکردن از آن نسخه را نیز به همراه سربرگ های پاسخ خود ارسال می کند.

آخرین بروزرسانی
۱۴ اسفند ۱۴۰۲ 
تعداد کلیک
۲,۵۸۵

فهرست نظرها و ارسال نظر جدید

نام را وارد کنید
ایمیل را وارد کنید
تعداد کاراکتر باقیمانده: 1000
نظر خود را وارد کنید